Het is moeilijk om balans waar te nemen door erover na te denken. Er is geen specifieke plek voor zoals je ogen zijn voor het zien. Je kunt je balans wel in je bewustzijn brengen door er bewust mee te spelen, bijvoorbeeld door je uit evenwicht te brengen en te voelen wat er dan gebeurt. Je kunt het nooit uitschakelen. Het is er gewoon. Balans is er altijd, want het gaat over hoe je met de zwaartekracht omgaat. Het is een hele organisatie van activiteit die dat regelt.
Vanaf het moment dat je uit de warme drijvende wereld van je moeder komt, baad je je in de kracht van het zwaartekrachtsveld. Zwaartekracht oefent elk levend, ademend moment van je leven een aantrekkende werking uit op je lichaam en daar heb je mee te dealen.
In het begin ben je er hulpeloos tegen. Je kunt alleen maar tegen de grond duwen, met de zwaartekracht mee. Doordat je steeds varieert in waar je duwt, leer je steeds meer je spieren beheersen. Dit is ook al meteen een begin van balanceren, in balans blijven omdat je benen en armen niet op de grond zijn.
In dit filmpje kun je heel goed een deel van dat proces zien. Deze baby is eigenlijk voortdurend met evenwicht aan het spelen en aan het balanceren.
Niemand bouwt een tweepotige stoel, omdat dat te onstabiel is. Jij, als mens, hebt jezelf leren staan en lopen op twee benen door je verschillende lichaamsdelen op elkaar af te stemmen in samenhang met de zwaartekracht. Dit proces vraagt veel tijd en geduld. Je kunt het niet versnellen, het bouwt zich al spelend en bewegend op. En de manier waarop je het hebt geleerd is ook de manier waarop je het later gebruikt hebt bij alle nieuwe dingen die je hebt geleerd: hardlopen, springen, hinkelen, fietsen, schaatsen, etc.
De vraag is waarom veel mensen op latere leeftijd minder balans hebben. Het is zo’n goed aangelegde samenwerking tussen de verschillende lichaamsdelen. Heb je hier ideeën over of een mooi verhaal, deel het hier onder de reply knop.